Κίτρινα Γιλέκα: ερωτήματα γι’ αυτούς που ψάχνουν συμμαχίες

Carbure¹

Η επιτροπή Adama καλεί να ενωθούμε με το κίνημα των “κίτρινων γιλέκων” το Σάββατο 1η Δεκεμβρίου, συμμετέχοντας στην πορεία των μηχανοδηγών στο Saint-Lazare πριν πάμε στο Ηλύσια Πεδία. Θα βρείτε εδώ μια συνέντευξη με τον Youcef Brakni, εκπρόσωπο τύπου της Επιτροπής, που εξηγεί αυτή την επιλογή.

Δεν υπάρχει κάποια διαφορά ανάμεσα σε μια συμμαχία με ένα κίνημα και απλά να θεωρούμε αυτό – που δικαίως – είμαστε μέρος του; Μπορούμε να έχουμε συμμαχία με ένα άδειο κέλυφος; Μπορούμε να συμμαχήσουμε με κάτι που θα πρέπει να ορίσουμε οι ίδιοι, δηλαδή με κάτι που δεν ξέρουμε; Μπορούμε να συμμαχήσουμε χωρίς να έχουμε λάβει υπόψιν τι μας φέρνει σε αντίθεση με αυτούς που έχουμε συμμαχήσει; Μπορούμε να συμμαχήσουμε χωρίς να ξέρουμε ότι και ο άλλος θέλει να συμμαχήσουμε επίσης; Δεν λέει τίποτα το κίνημα των “κίτρινων γιλέκων”, είτε με λόγια είτε με πράξεις; Είναι πράγματι ένα άδειο κέλυφος που περιμένει να γεμίσει; Γιατί έχουμε ένα αυτί ανοιχτό στο “κοινωνικό” ενώ το άλλο το έχουμε κλειστό στον ρατσισμό, λες και πρόκειται για διαφορετικά πράγματα, λες και αυτoοί οι λόγοι βγαίνουν από διαφορετικά στόματα; Είναι το “κοινωνικό” ένα πεδίο του πολιτικού λόγου ενώ ο ρατσισμός όχι; Δεν μπορεί η άκρα δεξιά να έχει έναν “κοινωνικό” λόγο που να συνεπάγεται ρατισμό; Είναι το “κοινωνικό” αποκλειστικά της αριστεράς; Είναι ο ρατσισμός απλά ένα αντανακλαστικό των μικρών ηλίθιων λευκών ή μπορεί να καθοδηγήσει πολιτικές; Όταν είμαστε μαύροι ή Άραβες στη Γαλλία, τα μόνα προβλήματα που έχουμε είναι ο ρατσισμός ή αυτό συνεπάγεται μια κοινωνική θέση; Έχουν οι λευκοί συμφέρον από τον ρατσισμό ή ο ρατσισμός υπάρχει άσχετα από αυτούς; Είναι αυτό το κίνημα ένα κίνημα προσωρινών εργαζόμενων, άνεργων και επιδοματούχων του RSA² ή μικροαφεντικών, αυτοαπασχολούμενων επιχειρηματιών, εμπόρων και βιοτεχνών; Ή και των δύο; Και αν είναι έτσι, τι σύνδεση και τι συμμαχία υπάρχει ανάμεσά τους; Θα μπορούσε η λευκή Γαλλία να είναι παράνομη, αν αποτελούνταν μόνο από άνεργους, επιδοματούχους, επισφαλείς εργάτες κλπ.; Πρέπει να δουλεύουμε για να έχουμε το δικαίωμα να είμαστε Γάλλοι; Είναι το ίδιο να μην μπορείς να γεμίσεις το ψυγείο για να ταΐσεις τα παιδιά με το να κάνεις κριτική για την αύξηση στους φόρους και την εισφορά CSG³; Έχουμε πρόβλημα με την εισφορά CSG όταν δεν πρέπει να την καταβάλλουμε; Έχουν όλοι τα λεφτά για να αποκτήσουν ένα αυτοκίνητο ή μια μηχανή; Θα οδηγήσει αναπόφευκτα η μείωση των φόρων στην ιδιοκτησία σε χαμηλότερα ενοίκια; Μπορούμε να αυξήσουμε ταυτόχρονα το ελάχιστο ωρομίσθιο⁴ και τα κοινωνικά επιδόματα και να μειώσουμε τις εργοδοτικές εισφορές; Μπορεί η λευκή Γαλλία⁵ και τα προάστια να συμμαχήσουν χωρίς να βάλουν αυτά τα ζητήματα στο τραπέζι, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να μεθύσουν; Αισθάνονται οι λευκοί Γάλλοι από τη Γαλλία πιο κοντά στα μικροαφεντικά που παραπονιούνται για την τιμή του ντίζελ ή σ’ αυτούς που μένουν στα προάστια; Γιατί αυτό το κίνημα δεν αναπτύσσεται στα κέντρα των πόλεων, όπου μένουν οι πιο πλούσιοι, ή στα προάστια όπου ζουν οι φτωχότεροι; Δεν είναι τα κίτρινα γιλέκα ήδη μια συμμαχία ανάμεσα στους φτωχούς και τους λιγότερο φτωχούς; Ανάμεσα σ’ αυτούς που έχουν δυσκολία να γεμίσουν το ψυγείο τους και αυτούς που θα ήθελαν να πηγαίνουν πιο συχνά διακοπές; Ανάμεσα σ’ αυτούς που βγάζουν 2000 ευρώ τον μήνα και αυτούς που είναι στο κοινωνικό επίδομα ή και χαμηλότερα; Και ποιος θα βγει νικητής σ’ αυτή συμμαχία; Η ταξική πάλη είναι μόνο ανάμεσα στον “λαό” και την εξουσία; Δεν είναι η διαταξικότητα επίσης μια ταξική πάλη στις ίδιες τις συμμαχίες της; Είναι ο Μακρόν το πρόβλημα; Θα μπορούσαμε να “απαλλαγούμε” από τον Μακρόν και να ξανακάνουμε εκλογές; Και σ’ αυτή την περίπτωση ποιος θα εκλεγεί στη θέση του; Έχουν κάτι να κερδίσουν από αυτό τα προάστια; Έχει κάτι να κερδίσει η λευκή Γαλλία; Έχουν κάτι να κερδίσουν οι πιο φτωχοί; Γιατί όταν τα προάστια δείχνουν τον θυμό τους υπάρχει απαγόρευση κυκλοφορίας ενώ όταν το κάνει η λευκή Γαλλία γίνεται δεκτή στα υπουργεία; Ρωτήθηκαν ποτέ οι ταραξίες του 2005 να εκλέξουν αντιπροσώπους; Είναι μόνο μεταξύ των προαστίων και της λευκής Γαλλίας η έλλειψη κατανόησης και οι ασαφείς προκαταλήψεις που κληρονομήθηκαν από την αποικιοκρατία; Γιατί στέλνουμε στρατό στη Reunion⁶ και όχι στα φράγματα στο Corrèze; Γιατί ο Φιγιόν το 2016 ανακοίνωσε την απαγόρευση των διαδηλώσεων αλλά όχι τώρα; Δεν καταλαβαίνουμε όλοι ότι η λευκή Γαλλία έχει ένα νόμιμο δικαίωμα, ως ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ Γαλλικός λαός, να έχει καλλίτερη μεταχείριση από τα προάστια, από τους μετανάστες κλπ.; Όταν τα κίτρινα γιλέκα απείλησαν ένα αφεντικό επειδή προσλαμβάνει ξένους, αυτό δεν σημαίνει τίποτα πολιτικά; Είναι αυτός ρατσισμός ή προστατευτισμός; Μπορεί να είναι και τα δυο και, αν είναι έτσι, ποια είναι η σύνδεση; Δεν υπάρχει ένας λόγος που βάζει απένταντι αυτούς που δουλεύουν και αυτούς που κερδίζουν παίρνοντας τα επιδόματα; Δεν στοχεύει αυτός ο λογος ρητά τις προάστια και, γενικά, τους ανθρώπους που υφίστανται φυλετικές διακρίσεις; Είναι αυτός ο λόγος ακροδεξιός γι’ αυτούς που τον εκφέρουν; Και δεν υπάρχει και στην αριστερά αυτός ο λόγος, όλο και πιο συχνά; Μπορούμε αλήθεια να τα παραβλέψουμε όλα αυτά στο όνομα μιας “λαϊκής” συμμαχίας; Στον βαθμό που αυτός ο λόγος τέμνει εγκάρσια και τη δεξιά και την αριστερά δεν είναι από μόνος του μια “συμμαχία”; Θα πρέπει να ανοίξουμε μια διαμάχη πάνω στον χαρακτηρισμό “λαϊκός” για να ξέρουμε ποιος τον δικαιούται και τι είναι ακριβώς; Είναι τα προάστια “λαϊκά”; Νομιμοποιούνται να αντιπροσωπεύουν τον “γαλλικό λαό”; Κι επιπλέον τι είναι ο “γαλλικός λαός”; Και ποιος αποφασίζει τι είναι “λαϊκό” και τι όχι; Ποιος αποφασίζει τι είναι νόμιμο και τι όχι; Μπορούν τα προάστια να αποκτήσουν πραγματικά αυτή τη νομιμοποίηση που τους αρνούνται όλοι και την οποία η κοινωνία συνολικά δίνει αμέσως στη λευκή Γαλλία; Ποιος είναι ο “λαός” αν τα προάστια δεν είναι μέρος του; Κτλ., κτλ.

Ραντεβού το Σάββατο 1 Δεκεμβρίου στον σταθμό Σαιν-Λαζάρ για να αρχίσουμε να θέτουμε αυτά τα ερωτήματα και, ίσως, για μια φευγαλέα ματιά σε μερικές απαντήσεις.