των CrimethInc¹

Στις 30 Νοεμβρίου και την 1η Δεκεμβρίου, οι ηγέτες των 20 ισχυρότερων εθνών θα συναντηθούν στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Στο τέταρτο μέρος της κάλυψής μας για την σύνοδο κορυφής των G20 του 2018, οι ανταποκριτές μας εξιστορούν τις συγκρούσεις γύρω από την νεοφιλελεύθερη επίθεση στο εκπαιδευτικό σύστημα της Αργεντινής, την αντι-σύνοδο των αριστερών πολιτικών και τις ποδοσφαιρικές ταραχές που ανάγκασαν τον γερουσιαστή Δικαιοσύνης και Ασφάλειας του Μπουένος Άιρες να παραιτηθεί μόλις πριν τις συναντήσεις της συνόδου G20.

Παρασκευή, 23 Νοεμβρίου

Η αστυνομία επιτίθεται σε φοιτητικές διαδηλώσεις

Όλη την εβδομάδα υπήρχαν διαμαρτυρίες ενάντια σε μια αλλαγή του συστήματος των διδασκόντων-λεκτόρων στα πανεπιστήμια, που πρόκειται πλέον να συγκεντροποιηθεί και να περάσει στον έλεγχο της κυβέρνησης. Μέσα στο πλαίσιο αυτό, 29 ινστιτούτα πρόκειται να κλείσουν· επιπλέον, η μέχρι τώρα ανεξαρτησία των επιτροπών των λεκτόρων πρόκειται ουσιαστικά να καταργηθεί. Στο μέλλον, ένας πρύτανης διορισμένος από την κυβέρνηση θα διοικεί το “UniCABA” (Universidad de la Ciudad Autónoma de Buenos Aires, Πανεπιστήμιο της Αυτόνομης Πόλης του Μπουένος Άιρες). Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, δεκάδες υποτιθέμενα “άχρηστες” θέσεις διδασκαλίας θα ακυρωθούν χωρίς αντικατάσταση.

Το σχετικά φιλελεύθερο, ανεξάρτητο ακαδημαϊκό σύστημα είναι για καιρό ένα αγκάθι στα πλευρά της κυβέρνησης Macri, κι αυτός είναι ο λόγος που το κράτος άρχισε να ασχολείται με τη δομική μετατροπή του UniCABA πριν από έναν χρόνο. Σε αντίδραση, έχουν υπάρξει μαζικές διαμαρτυρίες – αυτό που έχουμε εδώ δεν αφορά τίποτα λιγότερο από την ανεξαρτησία των πανεπιστημίων. Τον Ιούνιο, οι “απείθαρχοι” λέκτορες ήταν πρώτοι στη γραμμή των κρατικών υπαλλήλων που στερήθηκαν τους μισθούς τους για μήνες εξαιτίας των άδειων κρατικών ταμείων. Ακολούθησε το κλείσιμο του Υπουργείου Παιδείας, μαζί με έξι ακόμα υπουργεία, συμπεριλαμβανομένων των Υπουργείων Πολιτισμού και Υγείας. Έγιναν απεργίες· οι φοιτητές στάθηκαν αλληλέγγυοι με τους λέκτορες, αλλά ο Macri παρέμεινε σταθερός στη σκληρή γραμμή του.

Η τελική νομοθεσία πέρασε την Πέμπτη στο τοπικό κοινοβούλιο του Μπουένος Άιρες, στο οποίο η συντηρητική εκλογική συμμαχία του Macri έχει αυτή τη στιγμή την πλειοψηφία. Έχοντας προβλέψει, η αστυνομία εκκαθάρισε μερικές σκηνές που είχαν στηθεί για διαμαρτυρία στο προαύλιο και απέκλεισε τον δρόμο μπροστά από το κοινοβούλιο της πόλης με τις συνηθισμένες ατσάλινες μπάρες και από τις δυο πλευρές· κινητοποίησε επίσης έναν τεράστια αριθμό ΜΑΤ και μια αύρα νερού. Ξέσπασαν συγκρούσεις, ο κόσμος γκρέμισε τις μπάρες, οι μπάτσοι πέταξαν δακρυγόνα και επιτέθηκαν στους διαδηλωτές με τα γκλομπ τους. Ακόμα και τα μέλη της αριστεράς στο κοινοβούλιο δέχτηκαν, βγαίνοντας από τη συνεδρίαση στον δρόμο, σωματική επίθεση. Τελικά, περίπου 1500 φοιτητές διαδήλωσαν μέσα από το κέντρο της πόλης σε μια ζωηρή, θορυβώδη διαδήλωση.

Η Πανεπιστημιούπολη του Μπουένος Άιρες

Με περισσότερους από 300.000 φοιτητές, το Μπουένος Άιρες έχει τους περισσότερους φοιτητές από οποιαδήποτε άλλη πόλη στη Λατινική Αμερική. Από την εποχή του Περόν, το εκπαιδευτικό σύστημα της Αργεντινής είναι το πιο προσβάσιμο και οικονομικά προσιτό από αυτό οποιασδήποτε άλλης χώρας στην ήπειρο. Αυτός είναι ο λόγος που τόσος κόσμος, με πιο φτωχό υπόβαθρο, έχει συρρεύσει εδώ για να σπουδάσει. Όμως, για να μπορέσουν να εξασφαλίσουν τη διαμονή και τη διαβίωσή τους, σ’ αυτήν την σχετικά ακριβή πόλη, οι φοιτητές, στην πλειοψηφία τους, πρέπει να δουλεύουν για να βγάζουν τα έξοδά τους στη διάρκεια των σπουδών τους, συχνά κάνοντας αρκετές κακοπληρωμένες δουλειές ταυτόχρονα. Συχνά οι φοιτητές αποκοιμιούνται εξαντλημένοι στα έδρανα.

Το πανεπιστήμιο μπορεί να περηφανεύεται για το ακαδημαϊκό του παρελθόν: πέντε από τους αποφοίτους του έχουν κερδίσει το Βραβείο Νόμπελ, συμπεριλαμβανομένων δύο Βραβείων Νόμπελ Ειρήνης. Στις δεκαετίες του 1960 και του 1970, τα πανεπιστήμια ήταν εστίες επαναστατικότητας και εξέγερσης· ο Τσε Γκεβάρα, μεταξύ άλλων, σπούδασε εδώ ιατρική. Όμως, στη δεκαετία του 1980, η στρατιωτική δικτατορία “εκκαθάρισε” βάναυσα τα πανεπιστήμια, δολοφονώντας χιλιάδες ακτιβιστές φοιτητές. Μετά από αυτό, στη δεκαετία του 1990, και ιδιαίτερα μετά την εκλογή του αριστερού προοδευτικού περονιστή Νέστορα Κίρσνερ στην προεδρία το 2003, τα πράγματα βελτιώθηκαν κάπως και πάλι.

Το “πισωγύρισμα” έχει έρθει υπό τη διακυβέρνηση του Macri. Ήδη σήμερα, υπάρχουν δραματικές ανισότητες μεταξύ των διαφόρων τμημάτων. Ενώ, για παράδειγμα, η νομική σχολή, πίσω από την τερατώδη πρόσοψή της, χρηματοδοτείται πολύ καλά, οι κοινωνικές επιστήμες καταρρέουν – δεν είναι εύκολο να βρει κανείς καν μια τουαλέτα που να δουλεύει, και τα περισσότερα κτίρια μετατρέπονται σε ερείπια ή είναι ακόμα και έτοιμα για γκρέμισμα.

Σάββατο, 24 Νοεμβρίου

Λαϊκίστικος Ρεφορμισμός ή συνεχής επανάσταση;

Το λεγόμενο “Παγκόσμιο Φόρουμ Κριτικής Σκέψης” οργανωμένο από το CLACSO (Λατινοαμερικάνικο Συμβούλιο Κοινωνικών Επιστημών, Consejo Latinoamericano de Ciencias Sociales) διάρκεσε μια βδομάδα. Πολύς κόσμος, συμπεριλαμβανομένων γνωστών πολιτικών, εμφανίστηκε στο Φόρουμ, ανάμεσά τους οι πρώην πρόεδροι Ερνέστο Σάμπερ (Κολομβία), Ντίλμα Ρούσεφ (Βραζιλία), για να μην αναφέρουμε τον κάτοχο του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης Adolfo Pérez Esquivel, τον πρώην δήμαρχο της Μπογκοτά Gustavo Pedro, και τον Πάμπλο Ιγκλέσιας του ισπανικού κόμματος Ποδέμος. Η πρώην πρόεδρος Κριστίνα Κίρσνερ, μια Περονίστρια, άνοιξε την εκδήλωση στην πρώτη κύρια εμφάνισή της σχεδόν μετά από έναν χρόνο. Η εκδήλωση έλαβε χώρα στην μεγάλη αίθουσα της αθλητικής λέσχης των σιδηροδρομικών. Η βασική της δήλωση ήταν ότι μπροστά στην άνοδο του νεοφιλελευθερισμού και του αυταρχισμού σε πολλά μέρη της Λατινικής Αμερικής, όλοι όσοι επηρεάζονται πρέπει τώρα να σταθούν μαζί· οι “παλιές κατηγοριοποιήσεις” από την “αριστερά ή τη δεξιά” δεν θα βοηθήσουν πλέον. Η κεντρική της φράση: “οι διαιρέσεις είναι μια πολυτέλεια και δεν μπορούμε πλέον να τις αντέξουμε”.

Τα πολυάριθμα “εργαστήρια”, διαλέξεις, φιλμ και πολιτιστικά γεγονότα στη διάρκεια ολόκληρης της εβδομάδας χαρακτηρίζονταν από ποικιλομορφία και διεθνισμό. Συνολικά 25.000 άτομα ειπώθηκε ότι παρακολούθησαν αυτό το “Παγκόσμιο Φόρουμ”, που ήταν επίσης ανοιχτό, συμπεριλαμβάνοντας πολλούς θεατές από γειτονικές χώρες, αρκετοί από τους οποίους ήταν αντιπρόσωποι από διάφορα πολιτικά κόμματα, πανεπιστήμια και κοινωνικές οργανώσεις. Αναμφίβολα, η πλειοψηφία τους φαίνεται ότι έφυγε αμέσως μετά το Φόρουμ αντί να παραμείνει στο Μπουένος Άιρες μέχρι τη σύνοδο των G20. Οι διοργανωτές έδωσαν έμφαση στο ότι το Φόρουμ δεν ήταν, όπως ισχυριζόταν συχνά ο τύπος, ένα είδος “Αντι-συνόδου” αλλά, μάλλον, “μια δεξαμενή σκέψης που κοιτάζει μπροστά για λύσεις στα επείγοντα προβλήματα σχετικά με το μέλλον. Παρόμοια, οι εκπρόσωποι τύπου του Φόρουμ, απέφυγαν να καλέσουν δημόσια μια αποφασιστική διαμαρτυρία ενάντια στην επικείμενη σύνοδο, ενώ επέκριναν συχνά τις πολιτικές των G20 και πάνω απ’ όλα του ΔΝΤ.

Την Παρασκευή, το τροτσκιστικό MST (Σοσιαλιστικό Κίνημα Εργατών, Movimiento Socialista de los Trabajadores) διοργάνωσε μια πορεία με περίπου 800 συμμετέχοντες μπροστά από το Κονγκρέσο, με το όλο πράγμα εντός του πλαισίου των διαδηλώσεων ενάντια στους G20. Οι ομιλητές άσκησαν έντονη κριτική στους πρωταγωνιστές του CLACSO: “Ο Μπολσονάρου, ο Μακρί και η δεξιά δεν προκύψανε από το πουθενά…η δεξιά κέρδισε επειδή ο κόσμος ήταν απογοητευμένος με αυτό το είδος της αριστεράς που παρουσίασε τον εαυτό της στο “Φόρουμ Κριτικής Σκέψης” ως μια εναλλακτική. Στράφηκαν επίσης και εναντίον των Περονιστών, που δεν κάλεσαν σε καμμιά διαμαρτυρία ενάντια στους G20 “εξαιτίας εκλογικών υπολογισμών” ή, κατά την άποψη των ομιλητών του MST, αντίδρασή τους δεν είχε καμμιά συνέπεια. Το ίδιο αληθεύει, σύμφωνα με ένα εκπρόσωπο του MST, και για το FTI (Frente de la Izquierda y Trabajadores, Μέτωπο Αριστεράς και Εργατών), ένα ανταγωνιστικό κόμμα από το Τροτσκιστικό στρατόπεδο.

Δεν μας εκπλήσσει ιδιαίτερα ότι το MST είναι μόνο του στην ίδια την εκδήλωσή τους και ότι η πορεία δεν αναφέρεται στα ΜΜΕ. Την ίδια στιγμή, παίρνουν μια ξεκάθαρη θέση σχετικά με την επικείμενη σύνοδο των G20:

“Σε μερικές μέρες, τα μέλη της συνόδου των G20 θα φτάσουν. Αυτή η συνάντηση δεν φέρνει καμμιά πρόοδο για τον κόσμο εδώ – αντίθετα, προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τον πληθυσμό. Δεν θα υπάρχουν αεροπλάνα, τραίνα, μετρό ούτε λεωφορεία. Θα κάνουν τα πάντα για να αποτρέψουν τις διαμαρτυρίες αλλά διαμαρτυρίες θα υπάρξουν έτσι κι αλλιώς”.

Και στη συνέχεια, εν μέσω έντονων χειροκροτημάτων:

“Ο Μακρί μας ζήτησε να εγκαταλείψουμε την πόλη. Αλλά είναι αυτοί που θα έπρεπε να εξαφανιστούν από την πόλη: οι G20, το ΔΝΤ, ο Μακρί, ο Bullrich, και ολόκληρος ο αστυνομικός μηχανισμός”, (δείτε επίσης την αναφορά μας για τις 20.11).

Τίποτα τέτοιο δεν ακούστηκε στο CLACSO.

Kυριακή, 25 Νοεμβρίου

Ένας ποδοσφαιρικός αγώνας φεύγει εκτός ελέγχου

Είναι η “μητέρα όλων των μαχών” για το αργεντίνικο ποδόσφαιρο, ο αγώνας ανάμεσα στην Ρίβερ Πλέητ και την Μπόκα Τζούνιορς – σε σύντμηση “Ρίβερ-Μπόκα”. Αυτή τη φορά το “Superclasico” είναι “ιστορικό”, με την έννοια ότι είναι η πρώτη φορά που οι σφοδρά αντίπαλες ομάδες της πόλης συναντιούνται στο “Κόπα Λιμπερταδόρες”, το ανάλογο, στην Νότιο Αμερική, του Champions League, του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, στην Ευρώπη. Αλλά αντίθετα απ’ ότι συμβαίνει στην Ευρώπη, ο τελικός παίζεται σε δύο αγώνες. Τα εισιτήρια και για τα δυο παιχνίδια εξαντλήθηκαν αμέσως από την πρώτη μέρα της προπώλησης· ελάχιστα μόνο, ιδιαίτερα ακριβά, εισιτήρια έφτασαν στην αγορά, καθώς οι φίλαθλοι και των δυο ομάδων έκαναν χρήση του δικαιώματος προτεραιότητας στο κλείσιμο των εισιτηρίων.

Οι επισκέψεις των οπαδών της εκτός έδρας ομάδας έχουν γενικά απαγορευτεί στην Αργεντινή από το 2013. Τα τελευταία 91 (!) χρόνια, οι στατιστικές αριθμούν 279 θανάτους εξαιτίας βίας με κάποιο “ποδοσφαιρικό υπόβαθρο”. Αυτό είναι σίγουρα κακό, παρ’ όλα αυτά ο αριθμός είναι μάλλον χαμηλός σε σύγκριση με τον πολύ μεγαλύτερο αριθμό γυναικοκτονιών στη χώρα. Ο Macri, που πρώτα έγινε δημόσια φιγούρα ως πρόεδρος της Μπόκα και στη συνέχεια πολιτικός, ήθελε, για αλλαγή, να προτείνει κάτι επιτέλους δημοφιλές οπότε και πρότεινε να επιτραπούν αυτή τη φορά οι οπαδοί της εκτός έδρας ομάδας: “Εμείς και το ποδόσφαιρό μας είμαστε αρκετά ώριμοι πια γι’ αυτό και πρέπει να το δείξουμε σ’ ολόκληρο τον κόσμο”. Και οι δύο ομάδες, οι ομοσπονδίες και η αστυνομία απέρριψαν την πρόταση για λόγους ασφάλειας. Αντίθετα, απαγορεύτηκαν ακόμα και οι νικητήριοι πανηγυρισμοί στους δρόμους μετά το παιχνίδι.

Οι περιπλοκές με αυτό το Clásico ξεκίνησαν στα τέλη Οκτωβρίου, όταν και οι δύο αγώνες μετατέθηκαν κατά μια βδομάδα ώστε ο επαναληπτικός να μην συμπέσει με την 1η Δεκεμβρίου, όπως είχε αρχικά σχεδιαστεί – δηλαδή με την σύνοδο των G20 – μια κατανοητή, αν και μάλλον καθυστερημένη, απόφαση. Ο πρώτος γύρος στο γήπερο της Μπόκα επαναπρογραμματίστηκε για το Σάββατο 10 Νοεμβρίου. Οι οπαδοί της Μπόκα μπήκαν στο γήπεδο παρά την έντονη βροχή, που έπεφτε ήδη επί δύο μέρες. Όταν οι οπαδοί είχαν ήδη γεμίσει το στάδιο, ο αγώνας αναβλήθηκε μετά από πυρετώδεις συζητήσεις – αρχικά για μια ώρα και, τελικά, για την επόμενη μέρα. Το γήπεδο είχε γίνει μια τεράστια λίμνη, απλά δεν μπορούσε να διεξαχθεί το παιχνίδι. Ο αγώνας έγινε την Κυριακή, 11 Νοεμβρίου και τελείωσε με ισοπαλία 2-2. Η ισοπαλία στον εκτός έδρας αγώνα σήμαινε ένα μικρό προβάδισμα για την Ρίβερ, ιδιαίτερα καθώς έπαιξε λίγο καλλίτερα (στην Ευρώπη, γκολ που έχουν μπει εκτός έδρας μετράνε “διπλά” στο συνολικό άθροισμα σε περίπτωση ισοβαθμίας μετά και τον επαναληπτικό αγώνα, αλλά αυτός ο κανόνας δεν ισχύει στην Αργεντινή).

Μια βδομάδα πριν τον επαναληπτικό, η ένταση συνέχισε να ανεβαίνει στην πόλη, με τα ΜΜΕ να υποδαυλίζουν τη φωτιά. Δεν υπήρχε ούτε ένας από τους θρύλους του αργεντίνικου ποδοσφαίρου που να χάσει την ευκαιρία να κάνει ένα σχόλιο, μεταξύ των οποίων “αναλύσεις” του τύπου “ο ηττημένος θα χρειαστεί τουλάχιστον 20 χρόνια για να ανακάμψει”. Δύο μέρες πριν τον επαναληπτικό οι οπαδοί της Μπόκα κατάφεραν να μπουν στο βιβλίο Ρεκόρ Γκίνες: πάνω από 50000 χιλιάδες παρακολούθησαν την ανοιχτή τελευταία προπόνηση της ομάδας στο στάδιο Bombonera, την έδρα της Μπόκα. Πολλοί έκλαιγαν· μερικοί όρμησαν, στο τέλος, στο γήπεδο για να αγκαλιάσουν τους παίχτες, οι οποίοι, με τη σειρά τους, συγκινήθηκαν ιδιαίτερα. Η ομάδα ασφαλείας έμεινε στο παρασκήνιο, χωρίς να παρέμβει – άλλωστε “ένα πραγματικό συναίσθημα πάντα συνοδεύεται με μια παράβαση των κανόνων”.

Οι οργανωμένοι οπαδοί στην Αργεντινή είναι συχνά ιδιαίτερα βίαιοι και οργανωμένοι μ’ έναν μαφιόζικο τρόπο, μερικοί δε από αυτούς έχουν ισχυρές πολιτικές διασυνδέσεις. Ο αρχηγός των “Borrachos del Tablón” (“μεθυσμένοι σε φρενίτιδα”), της πιο διαβόητης φράξιας της “Barra Brava”, των οργανωμένων οπαδών γύρω από την Ρίβερ Πλέητ, δέχτηκε μια επίσκεψη από τις αρχές την ημέρα πριν από τον αγώνα. Η αστυνομία, με τη συνοδεία ενός εισαγγελέα, ερεύνησε ένα διαμέρισμα που ανήκει στον Héctor Godoy, τον αποκαλούμενο και Caverna (“η Σπηλιά“) που βρίσκεται κοντά στο στάδιο. Στη διάρκεια της έρευνας κατασχέθηκαν 300 εισιτήρια και 7 εκατομμύρια πέσος (σχεδόν 160.000 €) σε μετρητά· ο ίδιος ο Caverna, όμως, είχε εξαφανιστεί. Τα εισιτήρια λέγεται ότι είχαν εκδοθεί για συγκεκριμένα μέλη αλλά υπάρχει και η υποψία για πιθανή πλαστογραφία. Τα εισιτήρια στη μαύρη αγορά είναι μια από τις “κεντρικές μπίζνες” των Barras Bravas.

Η ομάδα της Μπόκα πέρασε το βράδυ πριν το ιστορικό Superclasico σε ένα ξενοδοχείο 5 αστέρων στην νεόπλουτη περιοχή Puerto Madero. Καθώς ξεκινούσε με το λεωφορείο προς την κατεύθυνση του “Monumental” (του 67.000 θέσεων σταδίου της Ρίβερ Πλέητ), τους ξεπροβόδισαν αρκετές χιλιάδες οπαδοί. Το λεωφορείο έφυγε με κάποια καθυστέρηση, συνοδευόμενο στη διαδρομή μέσα στην πόλη από μια μεγάλη αυτοκινητοπομπή της αστυνομίας, όπως συμβαίνει στην επίσκεψη ενός αρχηγού κράτους. Την ίδια στιγμή οι οπαδοί της Ρίβερ είχαν μπει ήδη στο στάδιο. Όμως, υπήρχαν περίπου 20000 χωρίς εισιτήρια περιμένοντας στην είσοδο του σταδίου περιμένοντας μια ευκαιρία για να μπουν με κάποιο τρόπο. Υπήρχε μαύρη αγορά εισιτηρίων και αρκετές κλοπές· επιπλέον, ομάδες από 100 έως 200 άτομα προσπαθούσαν να περάσουν με το ζόρι από τα σημεία ελέγχου στις εισόδους. Οι 2000 αστυνομικοί που είχαν αναπτυχθεί ήταν απασχολημένοι πλήρως με την αντιμετώπιση της κατάστασης.

Εν τω μεταξύ, το λεωφορείο της Μπόκα και η συνοδεία του πλησίαζαν. Λίγο πριν το στάδιο, έστριψαν σε μια στροφή όπου σχεδόν 1500 οπαδοί της Ρίβερ περίμεναν πίσω από μια χαλαρή αλυσίδα αστυνομικών. Όταν το λεωφορείο έστριψε και επιβράδυνε, το πλήθος πέταξε μπουκάλια και πέτρες, σπάζοντας αρκετά από τα τζάμια του. Η αστυνομία απάντησε με δακρυγόνα αλλά οι οπαδοί της Ρίβερ πέταξαν πίσω μερικά από αυτά, προς το λεωφορείο. Ο οδηγός και αρκετοί παίχτες της Μπόκα τραυματίστηκαν σοβαρά από τα θραύσματα των τζαμιών. Ο αρχηγός τους, Pablo Perez, χρειάστηκε να πάει στο νοσοκομείο με τραύματα κοντά στο μάτι· άλλοι παίχτες, όπως ο διάσημος Carlos Tévez, εισέπνευσαν αρκετά δακρυγόνα και έτρεχαν ζαλισμένοι μπροστά από τις κάμερες και στους διαδρόμους του σταδίου.

Το στάδιο ήταν κατάμεστο και το παιχνίδι προγραμματίστηκε να αρχίσει σε μισή ώρα, στις 5 μμ. Όμως, το χάος συνεχιζόταν μπροστά από το στάδιο, ενώ η μια ταραχώδης συνάντηση στις στοές του σταδίου ακολουθούσε την άλλη. Ο ίδιος ο πρόεδρος της FIFA Infantino ασχολήθηκε άμεσα. Το παιχνίδι αναβλήθηκε, αρχικά για μία ώρα και ένα τέταρτο, για τις 6.15 μμ. Οι παίχτες προθερμαίνονταν στο γήπεδο και οι οπαδοί έκαναν τις χορογραφίες τους στο στάδιο. Τότε, ο αρχηγός της Μπόκα, Perez, επέστρεψε από το νοσοκομείο με επιδέσμους στα μάτια και ο Tévez είπε στους δημοσιογράφους ότι η ομάδα ήταν αδύνατον να παίξει κάτω από τέτοιες συνθήκες. Τελικά, το παιχνίδι αναβλήθηκε για την επόμενη μέρα, την Κυριακή στις 5 μμ. Οι οπαδοί της Ρίβερ εγκατέλειψαν το στάδιο και γύρισαν στα σπίτια τους απογοητευμένοι.

Την Κυριακή, στη 1 το μεσημέρι, το παιχνίδι αναβλήθηκε επ’ αόριστον. Ο πρόεδρος της Ρίβερ Rodolfo D’Onofrio τόνισε ότι ο αγώνας θα γινόταν οπωσδήποτε στο στάδιο της ομάδας του και με φιλάθλους. Ο πρόεδρος της Μπόκα, Daniel Angelici – φίλος του Macri και του δημάρχου Larreta – απαίτησε πλήρη διαλεύκανση των επεισοδίων και, αργότερα, ζήτησε ο αγώνας και το κύπελο να καταλογιστούν στην Μπόκα στα χαρτιά². Η ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Νότιας Αμερικής, η Commebol, είχε πλέον μεταθέσει το παιχνίδι για τις 8 ή 9 Δεκεμβρίου, με τόπο διεξαγωγής σε ένα γήπεδο εκτός Αργεντινής, σε μια άλλη χώρα.

Ο γερουσιαστής Martín Ocampo, υπεύθυνος Δικαιοσύνης και Ασφάλειας για το Μπουένος Άιρες, αναγκάστηκε να παραιτηθεί, εξαιτίας των επεισοδίων – λίγες μόλις μέρες πριν τη σύνοδο G20. Εν πάσει περιπτώσει, ήταν μόνο στη δεύτερη σειρά των υπεύθυνων για την ασφάλεια της συνόδου· η Patricia Bullrich κρατά τα σκήπτρα. Εξήγησε ξερά ότι όλα θα πάνε καλλίτερα απ’ ό,τι αν το ματς ήταν ακόμα προγραμματισμένο να γίνει στη διάρκεια της συνόδου.

Στις συζητήσεις που ακολούθησαν, υπήρχαν πολλές φήμες για το πώς μπορεί να είχε προκληθεί το χάος στον ποδοσφαιρικό αγώνα. Αλλά πρώτα απ’ όλα, τα εγχώρια και ξένα ΜΜΕ είχαν εγείρει τον εξής προβληματισμό: “αν δεν μπορούν να διαχειριστούν ούτε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, τι θα συμβεί στη σύνοδο G20”; Ένας μπορεί να φανταστεί ζωηρά, για παράδειγμα, ότι ο τομέας ασφαλείας των ΗΠΑ έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στην μεταφορά των αυτοκινητοπομπών που οργανώνονται από την αργεντίνικη αστυνομία – αν υπήρχε καθόλου τέτοια εμπιστοσύνη. Οι δυνάμεις ασφαλείας της Αργεντινής βρίσκονται αυτή τη στιγμή κάτω από τεράστια επιπρόσθετη πίεση για να μην επιτραπεί τίποτα ανάλογο στη διάρκεια της συνόδου. Από αυτή την άποψη, οι ταραχές στο Clásico πιθανόν να χρησιμοποιηθούν ως “πράσινη κάρτα” για την άσκηση βίαιης επιθετικότητας από ένα σύνολο 27000 δυνάμεων ασφαλείας.

Από την άλλη πλευρά, το αφεντικό των Caverna, εξακολουθεί να διαφεύγει τη σύλληψη, κάνοντας δημόσιες δηλώσεις μέσα από ηχητικά μηνύματα στο WhatsApp.