Δεν μπορούμε να αφήσουμε την φάρσα του χτες να γίνει τραγωδία του αύριο: αντιφασιστική οργάνωση τώρα!

Συντακτική Ομάδα του Spectre¹

το κείμενο σε pdf

I.

Αυτό ήταν ένα “πραξικόπημα” ως θέαμα στα κοινωνικά δίκτυα. Με τις ψευτο-Βίκινγκ εξαρτήσεις και τα patches της Συνομοσπονδίας, οι ακροδεξιοί αντάρτες ήταν ένα ιδιαίτερα απωθητικό τσούρμο. Και η ανταρσύα τους στερούνταν ενός συνεκτικού σχεδίου πέρα από το σπάσιμο τζαμιών και τις σέλφι. Δεν μπορούσε να σκεφτεί κάτι άλλο απο την νομιμοφροσύνη του στον επικεφαλής ψεύτη. Κι όμως, παρ’ όλα αυτά, ήταν μια οξεία προειδοποίηση στην αριστερά και όλες τις προοδευτικές δυνάμεις. Αν δεν σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και δεν σταματήσουμε την ανάπτυξη αυτού του κινήματος, την επόμενη (ή τη μεθεπόμενη) φορά θα μπορούσε να είναι επικίνδυνα σοβαρό.

II.

Το σκηνικό για το “κόλπο” είχε ενορχηστρωθεί επί εβδομάδες. Και την ίδια τη συγκεκριμένη ημέρα, ο Trump υποκίνησε έναν όχλο καθοδηγούμενο από ακροδεξιούς μπράβους να λεηλατήσουν το κτίριο του Καπιτωλίου στην Ουάσιγκτον DC. Οι αριθμοί απείχαν μακράν του να είναι συγκλονιστικοί – ίσως 15000 στην πρωτεύουσα της χώρας – μαζί με μερικές εκατοντάδες σε συντονισμένες ενέργειες σε πρωτεύουσες αρκετών πολιτειών. Παρά ταύτα, σηματοδοτεί ένα νέο επίπεδο στην ανάδυση μιας φασιστικής δεξιάς στη χώρα.

III.

Αντί για πραξικόπημα, ήταν μάλλον μια θλιβερή/αξιοθρήνητη προσπάθεια απόπειρας πραξικοπήματος/χτυπήματος² και η οποία κατεστάλη εντυπωσιακά γρήγορα. Είχε πάρει το πράσινο φως από τον Τραμπ και τον πολύ κλειστό του κύκλο. Αλλά καταδικάστηκε σε συντριπτικό βαθμό από τους εκπροσώπους της καπιταλιστικής τάξης: την Εθνική Ένωση Κατασκευαστών (National Association of Manufacturers), το Εμπορικό Επιμελητήιο (Chamber of Commerce), τους CEO των μεγαλύτερων επιχειρήσεων, το Twitter και το Facebook, τα οποία έκλεισαν τους λογαριασμούς του Τραμπ. Τόσο τα αστικά πολιτικά κόμματα, όσο και η ηγεσία του στρατού και της αστυνομίας και η μεγάλη πλειοψηφία των ΜΜΕ το κατήγγειλαν. Λίγο αργότερα, το Κογκρέσο συνεδρίασε εκ νέου για να επιβεβαιώσει την εκλογή Biden. Όπως αναμενόταν, οι χρηματαγορές σε ολόκληρο τον κόσμο εκτοξεύτηκαν στην ελπίδα ότι μια καινούρια Διοίκηση θα αποτακαταστήσει τις “δουλειές ως συνήθως”.

IV.

Παρ’ όλα αυτά, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εισβολή στο Καπιτώλιο συνέβη σε συνεννόηση με τη διοίκηση και την αστυνομία. Συγκρίνετε τη σιωπηλή/αθόρυβη αντίδραση της αστυνομίας στη βία της ακροδεξιάς και της παραστρατιωτικής αντίδρασής της στις διαμαρτυρίες του κινήματος Black Lives Matter (BLM) σ’ ολόκληρη τη χώρα. Όλοι ξέρουμε την τρομακτική αστυνομική βία που θα είχε εξαπολυθεί αν οι υποστηρικτές του κινήματος BLM είχαν βαδίσει προς το Καπιτώλιο. Αν και η έκταση της συντονισμένης συμπαιγνίας της αστυνομίας παραμένει ασαφής, δεν μας εκπλήσσει ότι η αστυνομία αντιμετώπισε με το “γάντι”³ τους φασιστες. Το αίσθημα υποστήριξης του Τραμπ είναι πολύ υψηλό στην αστυνομίας και την Υπηρεσία ICE. Όταν ήρθαν αντιμέτωποι με τους δεξιούς στην Ουάσιγκτον DC, οι μπάτσοι έβγαζαν σέλφι και έκαναν χειραψίες με τους φασίστες – όπως ακριβώς έκαναν με τον Kyle Rittenhouse στην Kenosha το πρόσφατο καλοκαίρι πριν δολοφονήσει δύο αντιρατσιστές.

V.

Το κράτος κινητοποίησε λίγες μόνο δυνάμεις για να καταπνίξει τις διαμαρτυρίες και αυτό μόνο όταν έγινε φανερό ότι έθεταν μια απειλή στο πολιτικό κατεστημένο. Ηγέτες και των δύο κομμάτων, ο δήμαρχος της Ουάσιγκτον, και το επιχειρηματικό κατεστημένο το κατέστησαν αυτό σαφές. Συγκεκριμένα, κλήθηκε η Εθνοφρουρά από το Μέρυλαντ και την Βιρτζίνια. Μαζί με την αστυνομία της Ουάσιγκτον, διενήργησαν “χαμηλής σημασίας” συλλήψεις δεκάδων, συνήθως για παραβίαση της απαγόρευσης κυκλοφορίας. Η τάξη αποκαταστάθηκε και η εκλογή του Biden επικυρώθηκε καθώς Τραμπιστές όπως οι Lindsey Graham (Νότια Καρολίνα) και Kelly Loeffler (Τζόρτζια) έσπευσαν να επικυρώσουν τα εκλογικά αποτελέσματα.

Οι φιλελεύθερες δυνάμεις ελκύονται σαν από μαγνήτη από το καθεστώς “Νόμος και Τάξη” επειδή βλέπουν το Κράτος, και όχι τη μαζική αντιφασιστική δράση, ως το κλειδί της αντιμετώπισης της δεξιάς.

VI.

Οι άμεσες επιπτώσεις θα είναι αντιφατικές, ζημιώνοντας τον Τραμπ και ταυτόχρονα δίνοντας ώθηση στον κίνημα γύρω από αυτόν. Θα υποστεί ευρεία αποκήρυξη από τις μεγάλες επιχειρήσεις, το πολιτικό κατεστημένο και τους μηχανισμούς ασφαλείας/στρατού και αστυνομίας. Όλα αυτά θα δώσουν στήριγμα στις κινήσεις του Biden να αποκαταστήσει “τις δουλειές ως συνήθως” στο εσωτερικό της χώρας και την αξιοπιστία της αυτοκρατορίας στο εξωτερικό. Θα γίνει κουβέντα για προσφυγή στην 25η Τροπολογία και ποινική δίωξη του Τραμπ πριν εγκαταλείψει τον Λευκό Οίκο – και απειλές περαιτέρω διώξεων αφού τελειώσει η θητεία του. Όλα αυτά θα έχουν σαν στόχο να επιβεβαιώσουν την αστική ακεραιότητα στην πόλη πάνω στον λόφο.

VII.

Η άρχουσα τάξη και οι πολιτικοί της αντιπρόσωποι θα ζητήσουν αυξημένες εξουσίες για τον στρατό και την αστυνομία της για την επιτήρηση, σύλληψη και κράτηση “εξτρεμιστών”. Θα το κάνουν αυτό, στα λόγια, για τον περιορισμό και την δίωξη των φασιστών. Η αριστερά όμως οφείλει να αρνηθεί οποιαδήποτε στήριξη στην εκστρατεία “Νόμος και Τάξη”. Επιδιώκουμε να αποδυναμώσουμε τις δυνάμεις της κρατικής καταστολής. Και ξέρουμε ότι σε μια ρατσιστική, καπιταλιστική κοινωνία οι βασικοί στόχοι θα είναι οι Μαύροι, οι μετανάστες, οι Μουσουλμάνοι, οι αριστεριστές και τα μέλη των συνδικάτων.

VIII.

Καμμιά από αυτές τις ενέργειες δεν θα σταματήσει την αύξηση του Τραμπισμού και το φασιστικού ρεύματός του. Από τις ενέργειες της Τετάρτης βγήκαν ενθαρρυμένοι. Όχι μόνο πιστεύουν ότι υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους απέναντι σε μια μη νομιμοποιημένη κυβέρνηση, αλλά έχουν βάλει και τα θεμέλια για ακόμα μεγαλύτερη ανάπτυξη. Η δεξιά έχει μια υποδομή Μαζικών Μέσων Ενημέρωσης, οργανώσεις όπως τα Proud Boys, και δίκτυα σ’ ολόκληρη τη χώρα με την ικανότητα συντονισμού δράσεων. Τούτων λεχθέντων, είναι ακόμα λίγοι και υπολείπονται σε μεγάλο βαθμό αριθμητικά από τη δική μας πλευρά όταν αυτή κινητοποιείται. Θυμηθείτε, 26 εκατομμύρια άνθρωποι πορεύτηκαν στις διαμαρτυρίες του κινήματος BLM το τελευταίο καλοκαίρι. Μόνο 15000 περίπου πορεύτηκαν χτες σ’ ολόκληρη τη χώρα. Αν όμως αφεθούν χωρίς αντίθεση οι τάξεις τους θα διογκωθούν. Οι συνθήκες που γέννησαν την ανάδυσή τους – μια κρίση στις ζωές των μικροαστών που έχει προκληθεί από τις αποτυχίες του νεοφιλελευθερισμού, τα κλεισίματα μικρών επχειρήσεων εξαιτίας της πανδημίας και τις επιχειρηματικές εκείνες αποτυχίες εν μέσω της ύφεσης – μόνο θα οξυνθούν στους επόμενους μήνες και χρόνια. Η δεξιά θα συγκροτήσει μια ξεκάθαρη, παρούσα και επικίνδυνη απειλή για τους εργάτες και τους καταπιεσμένους.

IX.

Ο κλειστός κύκλος του Τραμπ και των τσιρακιών του στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα πόνταραν στην ακροδεξιά και τους φασίστες χτες. Όταν βρέθηκε μπροστά στην επιλογή να κεφαλαιοποιήσει την προεδρία του και να βγάλει λεφτά ή να τεθεί ως ο επίδοξος Führer ενός νέου φασιστικού κινήματος, ο Τραμπ διάλεξε το δεύτερο. Κάποιοι από το Ρεπουμπλικανικό κόμμα θα τον ακολουθήσουν, οι περισσότεροι όχι. Αλλά ο Τραμπ διατηρεί την υποστήριξη σχεδόν του 40% της εκλογικής του βάσης και έχει τις βάσεις να παραμείνει μια τεράστια δύναμη μέσα στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα ή να οικοδομήσει μια εναλλακτική αν οι ηγέτες του τελευταίου τον αποποιηθούν/αποκηρύξουν. Ένα σχίσμα στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα είναι φανερά πιθανό, και με αυτό ο σχηματισμός ενός νέου ακροδεξιού κόμματος. Κατά ειρωνικό τρόπο, ο Τραμπ θα μπορούσε να είναι το ακούσιο όχημα μιας πολύ βρώμικης διάσπασης/απόσχισης από το Ρεπουμπλικανικό κόμμα.

Δεν μπορούμε να δώσουμε υποστήριξη στο αστικό κατεστημένο, την νέα Διοίκηση Biden, ή την κρατική καταστολή τους στο εσωτερικό και την ιμπεριαλιστική επαναεπιβεβαίωσή τους στο εξωτερικό. Αντίθετα πρέπει να επιστρατεύσουμε τις δυνάμεις μας για να χτίσουμε ενιαία αντιφασιστικά μέτωπα παντού και να αντιπαρατεθούμε σε μεγάλους αριθμούς/πολυπληθείς στη δεξιά, εκδιώκοντάς την από τους δρόμους, τους εργασιακούς χώρους και τις κοινωνικές οργανώσεις.

X.

Στο μεταξύ, ο Biden θα μετατοπιστεί προς τα δεξιά, αγκαλιάζοντας τους ηγέτες του Ρεπουμπλικανικού κόμματος που έσπευσαν να τον επικυρώσουν – όλα στο όνομα της “επανένωσης χώρας και της αποκατάστασης της τάξης”. Θα επιδιώξει το ξεπέρασμα της πανδημίας, να αποκαταστήσει την λειτουργία του καπιταλισμού και τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ ώστε να ανταγωνιστεί καλλίτερα την Κίνα. Θα αντιμετωπίσει όμως αδυσώπητη αντίθεση από τον Τραμπ και την ακροδεξιά, που θα θεωρούν την κυβέρνησή του ως μη νομιμοποιημένη. Ο ισχυρισμός της έλλειψης νομιμότητας ελλοχεύει ως ο θεμελιώδης μύθος ενός νεοφασιστικού κινήματος.

XI.

Οι φιλελεύθεροι θα ξεπεράσουν τους εαυτούς τους σπεύδοντας να στρατευτούν πίσω από την δικομματική καπιταλιστική ενότητα και την κρατική καταστολή για την αντιμετώπιση της φασιστικής απειλής. Θα προσδώσουν αξιοπιστία στην συναίνεση για “Νόμο και Τάξη” που διαμορφώθηκε και από τα δυο κόμματα την Τετάρτη, από τις αστυνομικές αρχές και τα ΜΜΕ, ιδιαίτερα το CNN, που υποστήριζε την αστυνομική καταστολή της δεξιάς. Οι φιλελεύθερες δυνάμεις ελκύονται σαν από μαγνήτη από το καθεστώς “Νόμος και Τάξη” επειδή βλέπουν το Κράτος, και όχι τη μαζική αντιφασιστική δράση, ως το κλειδί της αντιμετώπισης της δεξιάς.

XII.

Η σοσιαλιστική αριστερά έχει ανάγκη μια ριζικά διαφορετική πορεία. Δεν μπορούμε να προσφέρουμε υποστήριξη στο αστικό κατεστημένο, την νέα Διοίκηση Biden, ή την κρατική καταστολή τους στο εσωτερικό και την ιμπεριαλιστική επαναεπιβεβαίωσή τους στο εξωτερικό. Αντίθετα πρέπει να επιστρατεύσουμε τις δυνάμεις μας για να χτίσουμε ενιαία αντιφασιστικά μέτωπα παντού και να αντιπαρατεθούμε πολυπληθείς στη δεξιά, εκδιώκοντάς την από τους δρόμους, τους εργασιακούς χώρους και τις κοινωνικές οργανώσεις. Και το πιο κρίσιμο, πρέπει να διπλασιάσουμε τις προσπάθειές μας να χτίσουμε μια ακτιβιστική σοσιαλιστική εναλλακτική που παλεύει ανεξάρτητα από τους Δημοκρατικούς για αιτήματα που θα θέτουν τα ζητήματα των πολλαπλών κρίσεων του καπιταλιστικού συστήματος: πραγματική ενίσχυση για την πανδημία· ένα πράσινο New Deal· επιδότηση ενοικίου και ένα μορατόριουμ στις εξώσεις· υγειονομική περίθαλψη/Medicare για Όλους· το ελάχιστο ωρομίσθιο 15 δολλαρίων και συνδικαλιστικά δικαιώματα· κατάργηση της ICE· και τεράστιες περικοπές των πολεμικών προϋπολογισμών.

XIII.

Όλα αυτά απαιτούν επιθετική δουλειά για τον αναπροσανατολισμό της σοσιαλιστικής αριστεράς, ιδιαίτερα των Δημοκρατών Σοσιαλιστών της Αμερικής⁴, από την υπερβολική εστίαση στις εκλογές προς την οργάνωση του αγώνα από τα κάτω, ιδιαίτερα των αγώνων στους εργασιακούς χώρους και ενάντια στον ρατσισμό. Βρισκόμαστε εν μέσω των βαθύτερων κρίσεων (ναι, πληθυντικός αριθμός) του καπιταλιστικού συστήματος από τη δεκαετία του 1930. Οι κρίσεις αυτές θα συνεχίσουν να τροφοδοτούν βαθιά πόλωση μεταξύ των χωρών, κύματα ταξικής και κοινωνικής κινητοποίησης, και μεγαλύτερη σύγκρουση ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη. Μέσα από αυτές μπορεί να αναπτυχθεί και να αποκτήσει οργανωτική μορφή μια καινούρια σοσιαλιστική αριστερά. Πρέπει να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να την εξοπλίσουμε με επαναστατικές σοσιαλιστικές ιδέες, στρατηγικές και τακτικές. Πρέπει να προετοιμαστούμε για την επόμενη φορά.