Σημείωση: Το Enough is Enough δεν οργανώνει καμμιά από αυτές τις εκδηλώσεις, δημοσιεύουμε αυτό το κείμενο ώστε οι άνθρωποι στην Ευρώπη και στην Αμερική να μπορούν να παρακολουθούν τι συμβαίνει και για λόγους τεκμηρίωσης.
Διαβάστε όλες τις αναφορές μας για την Καταλωνία εδώ.
Την Παρασκευή η πλειοψηφία του καταλανικού Κοινοβουλίου ανακήρυξε την ανεξαρτησία, την ίδια στιγμή που η πλειοψηφία του ισπανικού Κοινοβουλίου ενεργοποίησε το άρθρο 155, αναστέλλοντας την καταλανική αυτονομία. Η λεγόμενη καταλανική διαδικασία μπήκε σε μια καινούρια φάση.
Πριν αναπτύξουμε τις πρώτες μας σκέψεις πάνω στην έναρξη αυτής της καινούριας φάσης, θα αναφερθούμε σε μερικά από τα πράγματα που η καταλανική και ισπανική άρχουσα τάξη έκαναν χτες. Πρώτα απ’ όλα όμως πρέπει να πούμε ότι δεν είμαστε με το μέρος κανενός κράτους. Θεωρούμε ότι τα κράτη είναι μέρος του προβλήματος.
Το βράδυ της Πέμπτης, ο υπουργός οικονομικών της Καταλωνίας, Santi Vila, παραιτήθηκε. Η παραίτησή του ήλθε αφού τα κυβερνώνα κόμματα της Καταλωνίας συμφώνησαν στην ανακήρυξη της ανεξαρτησίας την Παρασκευή. Είναι μια ακόμα ένδειξη ότι τμήματα, τουλάχιστον, της καταλανικής κυβέρνησης δεν ήθελαν ποτέ πραγματικά να ανακηρύξουν την ανεξαρτησία.
Η απάντηση της ισπανικής κυβέρνησης ήταν γνωστή πριν καν ακόμα ανακοινωθεί η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας· ο Ραχόι και το κυβερνών κόμμα του, το Λαϊκό Κόμμα (Partido Popular, PP) ενεργοποίησαν το άρθρο 155, υποστηριζόμενοι από τους σοσιαλδημοκράτες (PSOE) και τους Ciudanos.
Δεν είμαστε σε καμμιά περίπτωση υποστηρικτές των μπάτσων, αλλά αυτή η εξέλιξη θα μπορούσε να παίξει κάποιο ρόλο στις ερχόμενες μέρες και βδομάδες. Το Σάββατο ο αρχηγός της [καταλανικής] αστυνομίας Josep Lluís Trapero παραιτήθηκε μετά την ανακοίνωση της απόλυσής του από την ισπανική κυβέρνηση. Ο Trapero έγραψε μια επιστολή ζητώντας από τους Καταλανούς αστυνομικούς να “είναι κατανοητικοί και να παραμείνουν νομιμόφρονες προς τις αποφάσεις [της νέας ηγεσίας] τους”. Ο Trapero παραιτήθηκε μετά την παραίτηση επίσης και του Γενικού Διευθυντή της καταλανικής αστυνομίας Pere Soler, ο οποίος παραιτήθηκε επίσης μετά την απόφαση της ισπανικής κυβέρνησης να τον απολύσει.
Οι παραιτήσεις των Trapero και Soler είναι απλά δυο γεγονότα (μεταξύ πολλών άλλων) που μας φέρνει το ερώτημα: τι αξία έχει η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας; Η ισπανική σημαία συνέχισε να κυματίζει στην οροφή του γραφείου του Καταλανού προέδρου Puigdemont το πρωί της Κυριακής και η καταλανική αστική τάξη συνέχισε να τονίζει ότι η αντίσταση ενάντια στο ισπανικό κράτος πρέπει να είναι ειρηνική. Σε ένα μαγνητοσκοπημένο διάγγελμα χτες, ο Puigdemont τόνισε: “Ας συνεχίσουμε να επιμένουμε με τη μόνη δυνατή στάση που μπορεί να μας κάνει νικητές: χωρίς βία ή προσβολές”. Αλλά αυτό λέγεται από ένα άτομο που έχει πολύ μεγάλες πιθανότητες να του παρασχεθεί πολιτικό άσυλο όταν τα πράγματα θα δυσκολέψουν για την καταλανική άρχουσα τάξη. Ακόμα και αν φυλακιστεί, θα έχει μια εντελώς διαφορετική μεταχείριση σε σχέση με άλλους φυλακισμένους του ισπανικού κράτους.
Είναι νωρίς να πούμε τι θα συμβεί στις ερχόμενες μέρες και εβδομάδες, ή ακόμα και μήνες. Αλλά είναι φανερό ότι το ισπανικό κράτος δεν θα ενδώσει εύκολα. Ισπανοί μπάτσοι και η Εθνοφρουρά (Guardia Civil) εξακολουθούν να είναι παρόντες στην Καταλωνία και κάνουν ό,τι θέλουν στην διαμφισβητούμενη αυτή περιοχή. Με άλλα λόγια: η καταλανική αστική τάξη δεν ελέγχει την καταλανική επικράτεια. Με αυτή την έννοια, η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας φαίνεται να είναι απλά η αρχή μιας καινούριας φάσης σ’ αυτή τη σύγκρουση, ή ακόμα και ένα είδος συμβολικής πράξης.
Σήμερα Ισπανοί εθνικιστές και φασίστες της Φάλαγγας, της Democracia Nacional και άλλες φασιστικές ομάδες και κόμματα διαμαρτύρονται ενάντια στην καταλανική ανεξαρτησία. Όπως και στις 8 Οκτώβρη καθώς και σε άλλες περιπτώσεις αυτές οι διαμαρτυρίες θα συνοδευτούν πιθανόν από φασιστικές επιθέσεις. Την Παρασκευή οι φασίστες επιτέθηκαν στο καταλανικό δημόσιο ράδιο και σε απλούς παρευρισκόμενους στη διάρκεια μια διαμαρτυρίας ενάντια στην καταλανική ανεξαρτησία. Δύο άτομα χρειάστηκε να νοσηλευθούν.
Τέτοια γεγονότα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από το ισπανικό κράτος για να στείλει την παραστρατιωτική Guardia Civil και την ισπανική κρατική αστυνομία (Policia Nacional) να τερματίσει το “χάος” και η καταλανική αστική τάξη δεν έχει κανέναν τρόπο για να αποτρέψει κάτι τέτοιο. Εξαιτίας της παραίτησης των επικεφαλής της καταλανικής αστυνομίας (που σε καμμιά περίπτωση φυσικά ΔΕΝ είναι φίλοι ή σύμμαχοί μας) δεν είναι καν σίγουρο αν η καταλανική κυβέρνηση ελέγχει την καταλανική αστυνομία.
Οι δράσεις του κόσμου που ζει στην Καταλωνία θα είναι καθοριστικές. Αυτοί είναι που θα χτυπηθούν από μια πιθανή καταστολή, αλλά είναι, επίσης, εκείνοι που θα μπορούσαν να οργανώσουν την αντίσταση ενάντια σε αυτή την ίδια την καταπίεση. Κατά τις επισκέψεις μας στην Καταλωνία, γίναμε μάρτυρες ότι το επίπεδο της αυτοοργάνωσης είναι πραγματικά πολύ υψηλό σε πολλές γειτονιές της Βαρκελώνης. Σύντροφοι από τη Βαρκελώνη μας είπαν ότι αυτό το είδος αυτοοργάνωσης αναπτύσσεται επίσης και σε άλλες πόλεις, κωμοπόλει ς και χωριά στην υπόλοιπη καταλανική επικράτεια. Είμαστε πεπεισμένοι ότι η αυτοοργανωμένη αντίσταση είναι η μόνη πιθανότητα για τον κόσμο να υπερασπιστεί τον εαυτό του ενάνα στην καταστολή γενικά, από οποιαδήποτε άρχουσα τάξη ή κράτος κι αν προέρχεται αυτή.
Αυτό είναι το σημείο που οι αναρχικοί θα έπρεπε να εμπλακούν περισσότερο. Όχι μόνο επειδή οι αναρχικοί θα αντιμετωπίσουν, όπως πάντα, την καταστολή του ισπανικού κράτους αλλά κι επειδή αυτή είναι η ευκαιρία να δώσουν ώθηση σε μια διαδικασία χειραφέτησης και να προωθηθούν κοινωνικά ζητήματα στην καταλανική επικράτεια. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς υπέρ ενός καταλανικού κράτους για να παλέψει ενάντια στην καταστολή και να προωθήσει ζητήματα που είναι σημαντικά στην πάλη για την ολική απελευθέρωση. Δεν θα πολεμήσουμε ποτέ για ένα καταλανικό κράτος, στην πραγματικότητα δεν θα πολεμήσουμε ποτέ για οποιοδήποτε κράτος. Αλλά λέγοντας κάτι τέτοιο δεν θα πρέπει να εννοηθεί αυτόματα ότι οι αναρχικοί δεν θα πρέπει να εμπλακούν στην καταλανική διαδικασία.
Σ’ ολόκληρο τον κόσμο, οι αναρχικοί μάχονται ενάντια στα κράτη, τον καπιταλισμό, τον ρατσισμό, την πατριαρχία, για την ελευθερία της μετακίνησης και άλλα ζητήματα όπου τα πράγματα δεν φαίνονται και πολύ καλά. Τα καπιταλιστικά κράτη δείχνουν το αποτρόπαιο αυταρχικό πρόσωπό τους όλο και περισσότερο και ο φασισμός είναι σε άνοδο. Οι σύντροφοι που εμπλέκονται στις εξελίξεις και διαδικασίες στην Καταλωνία μπορεί να έχουν δίκιο όταν λένε ότι δεν μπορούμε να καταργήσουμε αυτή τη στιγμή το ισπανικό κράτος. Στην πραγματικότητα αυτό ισχύει για όλα τα ευρωπαϊκά κράτη. Το επιχείρημά τους για την αποδυνάμωση του ισπανικού κράτους μέσω των εξελίξεων στην Καταλωνία δεν είναι κάτι που θα έπρεπε να αγνοήσουμε. Θα πρέπει τουλάχιστον να ακούσουμε και να συζητήσουμε τα επιχειρήματά τους.
Παρ’ όλο που η καταλανική αστική τάξη δεν είναι άξια εμπιστοσύνης και παρ’ όλο που μεγάλα κομμάτια της καταλανικής κοινωνίας θέλουν ένα “παραδοσιακό” ευρωπαϊκό καπιταλιστικό κράτος, εκτός από αυτούς που θέλουν να παραμείνουν τμήμα του ισπανικού κράτους, υπάρχουν επίσης πολλοί που έχουν μια χειραφετητική ατζέντα για την καταλανική επικράτεια. Αυτός ο κόσμος είναι συνήθως ενεργός στις συνελεύσεις γειτονιάς. Όταν υπάρξει μια αυτοοργανωμένη αντίσταση στην καταστολή από το ισπανικό κράτος, αυτή θα προέλθει πιθανόν από τους ανθρώπους που αυτοοργανώνονται σ’ αυτές τις συνελεύσεις. Αν οι αυτοοργανωμένες δομές συνεχίσουν να αναπτύσσονται, θα μεγαλώνει ανάλογα και η επιρροή τους, ιδιαίτερα όταν οι άνθρωποι αρχίσουν να συνειδητοποιούν ότι αυτό είναι δικό τους δημιούργημα και ότι η καταλανική άρχουσα τάξη δεν έχει τον έλεγχο και ποτέ δεν τον είχε. Σε συνδυασμό με την προώθηση αντιιεραρχικών στόχων και κοινωνικών ζητημάτων, οι διαδικασίες στην Καταλωνία θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε κάτι πολύ πιο σημαντικό και ενδιαφέρον από αυτό που είναι αυτή τη στιγμή.
Το γράψαμε σε προηγούμενες ανακοινώσεις και θα το ξαναγράψουμε· δεν είμαστε αισιόδοξοι. Καταλαβαίνουμε επίσης τη θέση των αναρχικών συντρόφων που δεν εμπλέκονται στην καταλανική “διαδικασία”. Στην πραγματικότητα ούτε εμείς οι ίδιοι δεν εμπλεκόμαστε, κρατάμε κάπως μια θέση παρατηρητή. Η καταλανική άρχουσα τάξη θα κάνει τα πάντα να χρησιμοποιήσει τον κόσμο για την ατζέντα της, και όσοι εμπλέκονται την καταλανική διαδικασία δεν πρέπει απλά να έχουν επίγνωση αυτού του πράγματος αλλά να έχουν και επίγνωση ότι αναλαμβάνουν ένα μεγάλο ρίσκο και φέρουν ευθύνη.
Αλλά όσοι δεν είναι διατεθειμένοι να εμπλακούν στις εξελίξεις στην Καταλωνία θα πρέπει να απαντήσουν το ερώτημα: τι έχουμε να χάσουμε; Άλλωστε, το ισπανικό κράτος δεν έχει και τίποτα να προσφέρει…
Σε ένδειξη αλληλεγγύης, κάποια από τα μέλη της ομάδας Enough is Enough
30 Οκτώβρη 2017