Ο δεύτερος τόμος των zero_gravity_riots! Στην Κατάληψη της Ανάληψης στις 28 Ιουνίου στις 8μμ!
[η τάξη δεν είναι μια επιβεβαιωτική έννοια, αλλά μια] “εντελώς αρνητική έννοια. Η κριτική της ταξικής κοινωνίας δεν βρίσκει την θετική επίλυση σε καλλίτερα πληρωμένους και πλήρως απασχολούμενους παραγωγούς υπεραξίας. Την βρίσκει μόνο στην αταξική κοινωνία”
(Bonefeld, Critical Theory, σελ. 222.}.
Πού πήγαν οι αγώνες για το μεροκάματο;
Γιατί δεν γίνονται αγώνες για αύξηση μισθού;
- Μήπως επειδή για κάποιους ο μισθός φτάνει και μέχρι πρότινος περίσσευε;
- Μήπως γιατί υπάρχουν ακόμα καβάτζες (το ΕΚΑΣ του παππού, το πατρικό της
μαμάς, το λάδι από το χωριό…); - Μήπως γιατί κανείς δεν παίζει μπάλα τους εργατοπατέρες;
- Μήπως επειδή πολλοί από μας έχουμε συνηθίσει να είμαστε αόρατοι και ορατός
να γίνεται μόνο ο συνδικαλιστής του δημοσίου; - Μήπως γιατί αφήσαμε τους μετανάστες, που πατούσαμε τόσο καιρό στις πλάτες
τους, να πέσουν ακόμα πιο χαμηλά; - Μήπως γιατί τα ρετιρέ δεν ήταν μόνο μια προπαγάνδα της δεξιάς; ή
- Μήπως γιατί όσο τα αφεντικά αποθρασύνονται, τόσο εμείς κοιτάζουμε την πάρτη
μας και λουφάζουμε στη γωνιά του ρινγκ;
Τι συμβαίνει τελικά με την ταξική πάλη; Δεν ξέρουμε ακριβώς αλλά επειδή μαίνεται (από την πλευρά των αφεντικών τουλάχιστον…) θέλουμε να συζητήσουμε όλα τα παραπάνω ερωτήματα.
