Μια διεθνιστική ανακοίνωση ενάντια στον καπιταλισμό και τον πόλεμο

Διεθνιστική συνάντηση στο Arezzo¹

το κείμενο σε pdf

Δημοσιεύουμε παρακάτω μια ανακοίνωση για τον καπιταλισμό και τον πόλεμο, που υιοθετήθηκε σε μια διεθνιστική συνάντηση στο Arezzo², στην οποία συμμετείαν και μέλη της Διεθνιστικής Προοπτικής [Internationalist Perspective]. Θα σχολιάσουμε αργότερα αυτή την συγκεκριμένη, αλλά και άλλες, διεθνείς συναντήσεις υποστηρικτών της επανάστασης, που έγιναν αυτό το καλοκαίρι.

Ενώ το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα σέρνει τον κόσμο σε ακόμα περισσότερο πόλεμο και εξαθλίωση, αυτοί που αρνούνται να διαλέξουμε πλευρά σε αυτούς τους πολέμους και παλεύουν για να βάλουν ένα τέλος στο σύστημα που τους προκαλεί, είναι ακόμα λίγοι ανάμεσά μας. Οπότε είναι σημάδι αισιοδοξίας ότι αυτό το καλοκαίρι οργανώθηκαν στην Ευρώπη αρκετές και εκτενείς συναντήσεις διεθνιστών επαναστατών από αρκετές διαφορετικές χώρες. Στις αρχές Ιουνίου, την τελευταία μέρα του αντι-πολεμικού συνεδρίου στην Πράγα, συμφωνήσαμε για την ανάγκη μιας σύντομης ανακοίνωσης για τον καπιταλισμό και τον πόλεμο που εκφράζει τις κοινές μας θέσεις και μπορεί να εξυπηρετήσει ως μια βάση για περαιτέρω δικτύωση και κοινή δράση. Προσχέδιο της ανακοίνωση αυτής ετοιμάστηκε μετά τη λήξη του συνεδρίου. Συζητήθηκε, τροποποιήθηκε και εγκρίθηκε στη διεθνιστική συνάνηση στο Arezzo, όπου εκφράστηκε η ελπίδα ότι θα συζητηθεί περαιτέρω από όσους/ες συμμετείχαν στο συνέδριο της Πράγας και όσους/ες συγκεντρωθούν στο Πόζναν αργότερα αυτόν τον μήνα.

Μια Διεθνιστική Ανακοίνωση για τον Καπιταλισμό και τον Πόλεμο

1. Στην εποχή μας όλοι οι πόλεμοι είναι καπιταλιστικοί πόλεμοι. Παρ’ όλο που οι συγκεκριμένες περιστάσεις ξεσπάσματός τους μπορεί να διαφέρουν, έχουν όλοι τη ρίζα τους στο καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο βασίζεται στον ανταγωνισμό και την εκμετάλλευση.

2. Ενώ ο ιμπεριαλισμός είναι ένα διαρκές γνώρισμα του καπιταλισμού από την αρχή του, η συστημική κρίση που ο καπιταλισμός αντιμετωπίζει σήμερα και η αστάθεια που αυτή παράγει, ωθούν αμφότερες τον οικονομικό ανταγωνισμό σε στρατιωτική σύγκρουση και δημιουργούν ευκαιρίες για κάτι τέτοιο. Αυτή η κρίση μόνο θα βαθύνει, κάνοντας αναπόφευκτο η συνεχιζόμενη ύπαρξη του καπιταλισμού να συνεπάγεται μόνο την προοπτική γενικευμένων πολέμων.

3. Η εργατική τάξη, η τεράστια πλειοψηφία της ανθρωπότητας, δεν έχει να κερδίσει και έχει να χάσει τα πάντα στον πόλεμο. Είναι πάντα το μεγάλο θύμα. Η εθνική άμυνα και η εθνική απελευθέρωση σημαίνει να πολεμά κανείς και να πεθαίνει για τα συμφέροντα μιας φράξιας καπιταλιστών ενάντια σε μια άλλη. Σημαίνει να σκοτώνει (και να σκοτώνεται από) άλλους ανθρώπους της εργατικής τάξης για την εξουσία και τα κέρδη της τάξης που μας καταπιέζει και μας εκμεταλλεύεται.

4. Απορρίπτουμε και τον εθνικισμό και η δημοκρατία, που είναι τα βασικά ιδεολογικά εργαλεία με τα οποία η καπιταλιστική τάξη δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι τα συμφέροντά της είναι και αυτά της εργατικής τάξης μέσα στα σύνορά της είναι τα ίδια, και με τα οποία κινητοποιεί κινητοποιεί για πόλεμο και δικαιολογεί την στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας.

5. Δεν υπάρχουν ξεχωριστές λύσεις για πολλές υπαρξιακές απειλές στην ανθρωπότητα. Ένας ειρηνικός καπιταλισμός, ένας πράσινος καπιταλισμός, ένας κοινωνικά δίκαιος καπιταλισμός είναι απλά όλα όνειρα θερινής νυκτός για να αποκρύψουν των αυξανόμενο τρόμο που είναι πραγματικός. Πόλεμος, εθνοκάθαρση, γενοκτονία, οικολογική γενοκτονία, κλιματικές καταστροφές, πανδημίες, φτώχεια, ανασφάλεια, εξαναγκαστική μετανάστευση, έλλειψη στέγης, στρες και νευρική κατάρρευση θα συνεχίσουν να επιδεινώνονται μαζί με την κρίση του καπιταλισμού που τα προκαλεί όλα. Επομένως, υπάρχει μια μόνο λύσε σε όλα αυτά: να κλείσουμε το κεφάλαιο του καπιταλισμού στην ανθρώπινη ιστορία.

6. Δεν είναι πασιφιστές. Δεν καλούμε για διαπραγματεύσεις ή παρεμβάσεις του ΟΗΕ, για αποφάσεις κοινοβουλίων, για διακοπή επενδύσεων κλπ. Δεν κάνουμε έκκληση στην άρχουσα τάξη να δράσει “υπεύθυνα”, γιατί καταλαβαίνουμε ότι δεν μπορεί. Αντίθετα, υπολογίζουμε σε αυτόνομη, βασισμένη στην τάξη, αντίσταση στον καπιταλισμό. Η παγκόσμια εργατική τάξη είναι η μόνη κοινωνική δύναμη ικανή να τελειώσει τον καπιταλισμό και να εδραιώσει μια ανθρώπινη κοινότητα βασισμένη στην ικανοποίηση των αναγκών αντί του ψυχαναγκασμού για παραγωγή κέρδους.

7. Αλλά έχει να διανύσει πολύ δρόμο. Η πάλη της δεν μπορεί να είναι απλά οικονομική. Πρέπει να είναι επίσης πολιτική και απέναντι στο κράτος. Πρέπει να αρνηθεί να υποκύψει στην πολεμική ώθηση του καπιταλισμού. Υποστηρίζουμε προλετάριους που αρνούνται να πολεμήσουν, και στις δυο πλευρές κάθε πολέμου, που λιποτακτούν, που γίνονται αδέλφια αντί να αλληλοσκοτώνονται. Υποστηρίζουμε το σαμποτάζ της πολεμικής μηχανής και την συλλογική αντίσταση ενάντια στην στρατολόγηση, στην πολεμική κινητοποίηση και την στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας.

8. Αλλά το οξυγόνο από το οποίο εξαρτάται η πολεμική μηχανή είναι η εκμετάλλευση του προλεταριάτου, η απόσπαση υπεραξίας. Χωρίς αυτήν θα παρέλυε. Επομένως, ο πόλεμος δεν μπορεί να σταματήσει χωρίς να μπει τέλος στην εκμετάλλευση. Ακόμα περισσότερο, για να δημιουργήσει χώρο για την πολεμική προσπάθεια, η άρχουσα τάξη πρέπει να επιτεθεί στον κοινωνικό μισθό, να επιβάλλει λιτότητα. Παλεύοντας ενάντια σε αυτήν, οι εργάτες μάχονται ενάντια στον πόλεμο, συνειδητά ή όχι. Όσο περισσότερο αυτόνομα δίνουν αυτή τη μάχη, χωρίς καμμιά συνεργασία με την καπιταλιστική τάξη και το κράτος της, τόσο περισσότερο αυτή η μάχη μπορεί να ανθίσει σε μια πάλη ενάντια στην εκμετάλλευση, μια επανάσταση που βάζει τέλος στον καπιταλισμό, τους πολέμους τους και τη μίζερη “ειρήνη” του.

Η Διεθνιστική Συνάντηση στο Arezzo, Ιούνιος 2024