Πού πήγαν οι αγώνες για το μεροκάματο;

Ο δεύτερος τόμος των zero_gravity_riots! Στην Κατάληψη της Ανάληψης στις 28 Ιουνίου στις 8μμ!

                  [η τάξη δεν είναι μια  επιβεβαιωτική έννοια, αλλά μια] “εντελώς αρνητική έννοια. Η κριτική της ταξικής κοινωνίας δεν βρίσκει την θετική επίλυση σε καλλίτερα πληρωμένους και πλήρως απασχολούμενους παραγωγούς υπεραξίας. Την βρίσκει μόνο στην αταξική κοινωνία”

(Bonefeld, Critical Theory, σελ. 222.}.

 

Πού πήγαν οι αγώνες για το μεροκάματο;

Γιατί δεν γίνονται αγώνες για αύξηση μισθού;

• Μήπως επειδή για κάποιους ο μισθός φτάνει και μέχρι πρότινος περίσσευε;
• Μήπως γιατί υπάρχουν ακόμα καβάτζες (το ΕΚΑΣ του παππού, το πατρικό της
  μαμάς, το λάδι από το χωριό…);
• Μήπως γιατί κανείς δεν παίζει μπάλα τους εργατοπατέρες;
• Μήπως επειδή πολλοί από μας έχουμε συνηθίσει να είμαστε αόρατοι και ορατός
  να γίνεται μόνο ο συνδικαλιστής του δημοσίου;
• Μήπως γιατί αφήσαμε τους μετανάστες, που πατούσαμε τόσο καιρό στις πλάτες
  τους, να πέσουν ακόμα πιο χαμηλά;
• Μήπως γιατί τα ρετιρέ δεν ήταν μόνο μια προπαγάνδα της δεξιάς; ή
• Μήπως γιατί όσο τα αφεντικά αποθρασύνονται, τόσο εμείς κοιτάζουμε την πάρτη
  μας και λουφάζουμε στη γωνιά του ρινγκ;

Τι συμβαίνει τελικά με την ταξική πάλη; Δεν ξέρουμε ακριβώς αλλά επειδή μαίνεται (από την πλευρά των αφεντικών τουλάχιστον…) θέλουμε να συζητήσουμε όλα τα παραπάνω ερωτήματα.